انسان زن رهایی

دیر زمانیست که انسان ها دچار زندگی ماشینی شده اند.دنیایی که درون آنها را فرسوده تر از هر زمان دیگری کرده است‌.دنیایی که کودکان هم دیگر از آن شوق و حس رهایی کودکانه کمترلذت می برند و کمتر آن را تجربه می کنند.اما انسان های درون من باتنی نیمه عریان و موهایی پیچیده در رقص باد در سکوت ساکن درونشان آرام نشسته اند و این رهایی را به اوج میبرند و در اوج تیرگی به روشنی می رسند. انسان هایی که از دل شعرهای من به تصویرکشیده شده اند و پنهان درون من را نشان می دهند. انسان های عریان،سبکبال،سیال و رها که از جنس خواستنها و شهوت های مادی جداشده اند.عریان از جسم و بدون تعلقات زمینی در رقص هایشان به دنبال روشنی هستند با رهایی... رهایی که در هر دوره و در هر مکان دغدغه ی بسیاری از انسان های عام و خاص به طور ناخودآگاه بوده است.به ویژه زندگی صنعتی و ماشینی انسان معاصر...رهایی از بهم ریختگی و آشوب روانی و درونی،رهایی از تعلقات و وابستگی ها و بازگشت به اصل خویش. در این میان زمان برای من گاهی متوقف میشد و گاهی بازگشت زیادی به دور دست ها داشت،به طوری که شاهد نشانه های دیرینه سنگی و پارینه سنگی در نقاشی ها بودم و در بعضی از فیگورها این نشانه ها هویدا شده است. گویی آن زمان هم رهایی دغدغه ی بشر بوده باشد حتی آن زمان که تعلقات و خواستنهای ناتمام زمینی کمتر میان انسان ها دیده می شد. مسئله ی مهم دیگر وجود زن در اجتماع و هرمکان و جاهای دیگر است... زنانی که بخاطر قید و بندهای متعصبانه و ناتمام در هر زمان درون خود را و دنیای خود را دریابند. زنانی که در بسیاری از لحظه های زندگی در میان بشر با برچسب ممنوعیت زنانگی مواجه شده اند.هر زمان قدرت اختیار و انتخاب را از ما بگیرند به همان اندازه پیشرفت را از دست می دهیم.رهایی برای من آزادی بشر است پ.ن:این مجموعه شامل سه مجموعه ی با یکدیگر در یک مجموعه است.