بدون عنوان

در کتاب «پیامبر» نوشته‌ی شاعر لبنانی جبران خلیل جبران، المصطفی در پاسخ به یکی از مردمان اورفالس که از معنا و مهفوم خانه پرسید گفت: « کاشکی میتوانستم خانه‌های شمارا در دست خود گرد بیاورم و آنهارا مانند دانه در جنگل و چمنزار بیفشانم.کاشکی دره‌ها کوی‌های شما بودند، و راه‌های سبز کوچه‌های شما، و شما یکدیگر را در تاکستان‌ها میجستید و با دامن‌های آکنده از عطر خاک میامدید. اما اینها هنوز میسر نیست. نیاکان شما از روزی ترس شما را بیش از اندازه بهم نزدیک نشاندند. آن ترس تا چندی دیگر دوام ‌خواهد داشت. تا چندی دیگر باروهای شهر شما همچنان کاشانه های شمارا از کشتزارهاتان جدا میدارند. اما شما، ای فرزندان آسمان، ای شما که در قرار بیقرارید، به دام میفتید و رام مشوید.خانه‌ی شما نباید لنگر باشد، باید دگل باشد. بال‌هاتان را جمع مکنید تا از میان در بگذرید، سرتان را خم مکنید تا به سقف نگیرد، نفستان را حبس نکنید تا مبادا دیوارها شکاف بردارند و فروریزند. در گورهایی که مردگان از برای زندگان ساخته‌اند زندگی مکنید. » انسان مدرن در پی غرق شدن در زندگی شهری و جمعی در دنیای مدرن دچار مشکلی است اعتیاد گونه، که رفع آن سخت‌تر از تحمل آن است و این از دلایلی است که ما به تحمل این مصائب تن میدهیم. آن مشکل، نزدیکی بیش از حد ما بهم دیگر است. ما بطورکل در طول روز زیاد همدیگر را میبینیم. مشخصات اثر؛ تاریخ تولید اثر: ۱۴۰۱ (۲۰۲۲) ابعاد: ۱۵.۱۰ cm تکنیک :‌ چاپ drypoint روی پلیت مسی روی کاغذ رزسپینا تعداد تیراژ: ۳ عدد