صدای خاموش

در اولین ارتباط و برخوردِ یک فردشنوا با یک فردناشنوا، یک حائل و مانع و دیواری بین آن‌ها حس می‌شود که برقراری ارتباط بین آن‌ها را دشوار می‌کند... ممکن است در ابتدا این دیوار به شدت غیرقابل نفوذ به‌نظر برسد اما این طور نیست... صدایِ زبانِ دست‌ها می‌تواند برای فرد ناشنوا نوعی امواجِ صوتی باشد... موج‌های صوتیِ خاصی که می‌توانند به این دیوار نفوذ کرده و از آن عبور کنند... هر دو فردشنوا و ناشنوا،در دنیایی از حروف و کلمات و صدا غرق و احاطه شده‌اند اما ارتباط آن‌ها سرشار از سکوت و اشاره است... ارتباط خاصی که باعث خودشناسیِ بیشتر می‌شود... فقط کافیست به درون خود توجه کنیم، آن وقت است که می‌توانیم جلوه‌های بدیعی از خود را در آیینه‌ی وجود ببینیم... به طور کلی می‌توان گفت که مخاطب، با یک اثر مینیمال و مفهومی روبه‌رو است که او را به تفکر دعوت می‌کند... پ.ن: این اثر، ۳ تکه بوده و بوم سفیدِ وسط، نماد دیوار و حائل است و رشته‌های بوم مشکی که به صورت افقی هستند نماد امواج صوتی می‌باشند و در مجموع ۱۶ قطعه آینه در این اثر به‌ کار رفته است که نمادی از دیدنِ درون و رسیدن به خودشناسی است