بدون عنوان

آرمین توحیدی بدون تاثیر گرفتن از کسی به صورت فی البداهه و با کمک تخیلش نقاشی هایش را خلق میکند اما بالطبع تاثیراتی ناخودآگاه با زندگی در کنار مادرش استاد شهلا آرمین و پدرش استاد حبیب توحیدی دارد و به دنبال جواب چه زمانی چه زمینی است که با کمپوزیسیون های خلاقانه و فی البداهه اش، راه حلی جهت ادامه حیات بیابد . سعی دارد خوبی ها و بدی های زندگی در دنیا را نشان دهد ، دفرماسیون و رنگ های کنتراست و ساپورت سورفیس او در کمپوزیسیون و رابطه المان هایش گویای غلیان و محتوای درونی اش می باشد . مانند هنرمندان نائیو، گذشته و حال و آینده را رقم می زند ،زمین و زمان در نگاه جستجوگر و خلاق اش در نقطه صفری ایستاده که معنی اش فراتر از چه زمانی و چه زمینی می گیرد و عصیان درونی جوان هنرمندی است که برای زندگی کردن به دنبال بهانه ای است که به جز هنر چیزی جوابگویش نیست و تقسیم این احساسات با دیگران زیباست .